CoQ10 สู่อีกระดับของการดูแลผิวอ่อนเยาว์ลึกถึงระดับเซลล์

โคคิวเท็นนั้น เป็นที่รู้จักกันในชื่ออื่นอีกหลายชื่อ เช่น ยูบิควิโนน (Ubiquinone) จัดเป็นสารจำพวกวิตามินหรือคล้ายวิตามิน ซึ่งมีในทุกเซลล์ของร่างกาย โคคิวเท็นถูกค้นพบในปี ค.ศ. 1957 ว่าเป็น โคเอ็นไซม์ที่จำเป็นตัวหนึ่งในร่างกาย ทำหน้าที่เป็นตัวร่วมจุดประกายการเกิดปฏิกิริยาเคมี ที่สำคัญในกระบวนการสร้างพลังงานของไมโตคอนเดรียของเซลล์กล้ามเนื้อ

โคคิวเท็นไม่ได้ให้พลังงานโดยตรงแก่ร่างกาย แต่เป็นโคเอ็นไซม์ที่จำเป็นในการเริ่มปฏิกิริยาเคมีเพื่อสร้างพลังงาน จึงมีความสำคัญต่อกล้ามเนื้อส่วนต่างๆ โดยเฉพาะกล้ามเนื้อหัวใจ โคคิวเท็นยังมีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระ ช่วยคงไว้ซึ่งผนังเซลล์ คุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระของโคคิวเท็น ทำให้วงการแพทย์นำโคคิวเท็นมาใช้ในการร่วมรักษาโรคต่างๆ ที่มีสาเหตุมาจากระดับสารต้านอนุมูลอิสระในร่างกายลดลง ได้แก่ โรคธาลัสซีเมีย และโรคเซลล์สมองเสื่อมต่างๆ เช่น โรคพาร์กินสัน เป็นต้น นอกจากนี้โคคิวเท็นยังถูกจัดให้เป็น Potent antioxidant ป้องกันการเกิดริ้วรอยของผิวหนังอีกด้วย

โดยโคคิวเท็นจะกระจายรายรอบผนังเซลล์เพราะเป็นสภาวะไขมัน ซึ่งโคคิวเท็นละลายได้ดี โดยจะคอยปกป้องผนังเซลล์มิให้ถูกทำลายเสียหายจากอนุมูลอิสระหรือ Oxidative stress อันจะก่อให้เกิดโรคแห่งความเสื่อมทั้งหลาย

เมื่อคุ้มกันผนังเซลล์ได้ ก็คือปกป้องไมโตคอนเดรียและดีเอ็นเอได้ด้วย ฉะนั้นรหัสพันธุกรรมของเซลล์ก็ย่อมปลอดภัยจากการที่มีโคคิวเท็นพอเพียง ไม่เสื่อม หรือแก่ตัวเร็ว หรือชรา หรือกลายเป็นมะเร็ง ภาวะต้านอนุมูลอิสระที่เห็นชัดๆ อีกที่คือ ในผนังหลอดเลือดโดยคอยปกป้อง LDL ที่เข้าสู่ชั้นในผนังหลอดเลือด เพื่อทำการสร้างเยื่อบุผิว โคคิวเท็นหรือสารต้านอนุมูลอิสระทั้งหลาย จะคอยดักจับอนุมูลอิสระ หรือ Oxidative stress มิให้ทำลาย LDL นั่นเอง โดยเฉพาะบริเวณผิวหนังเซลล์ต่างๆ เช่น Langerhans cell , Melanocyte, fibroblast ก็ได้รับประโยชน์จากโคคิวเท็นในการต้านอนุมูลอิสระมาทำลายเช่นกัน หากมี Antioxidant ปกป้องไว้

โคคิวเท็นมีมากในน้ำมันถั่วเหลือง ปลาทะเล เนื้อสัตว์ ถั่วลิสง และผักโขม เป็นต้น แต่ต้องได้รับปริมาณมากพอ จึงจะรักษาสมดุลการทำงานของกล้ามเนื้อทั่วร่างกาย อีกทั้งความร้อนจากการปรุงหรือเก็บรักษาอาหาร ก็อาจทำให้สารนี้เสื่อมสลายไปได้

ในการรับประทานอาหารปกติของเรา จะได้โคคิวเท็นประมาณ 3 – 5 มิลลิกรัมต่อวันเท่านั้น ผู้ที่มีความต้องการมากกว่านี้ จึงต้องได้รับโคคิวเท็นเสริม ขนาดที่แนะนำทั่วไปคือ 20 – 30 มิลลิกรัมต่อวัน ส่วนขนาดที่ใช้ป้องกันหรือเสริมการรักษาโรค อยู่ที่ 100 – 300 มิลลิกรัม ต่อวัน

เนื่องจากโคคิวเท็นละลายได้ดีในไขมัน จึงควรรับประทานพร้อมอาหาร เพื่อให้ดูดซึมได้ดี และควรรับประทานต่อเนื่องนานกว่า 2 เดือนขึ้นไป จึงจะเห็นผล

โคคิวเท็นชนิดทานั้นหากดูดซึมได้ดี ก็เป็นการออกฤทธิ์เฉพาะที่ แต่การรับประทานทำให้โคคิวเท็นไปถึงเนื้อเยื่อทุกส่วน บางคนจึงพบกับความแปลกใจ ที่รับประทานโคคิวเท็น เพื่อป้องกันการเหนื่อยเพลียอ่อนล้า แต่ถูกทักว่าหน้าเด้ง หน้าใส จึงเป็นข้อสนับสนุนรูปแบบการรับประทานว่าได้ผลต่อผิวหนังได้เป็นอย่างดี